Νομοσχέδιο προβλέπει τη διδασκαλία μαθημάτων γαλλικών πανεπιστημίων και στην αγγλική γλώσσα
ΠΑΡΙΣΙ. Για απόλυτη υποκρισία έκανε λόγο η υπουργός Ανώτατης Παιδείας της Γαλλίας, Ζενεβιέβ Φιοραζό, με αφορμή την πολεμική που έχει ξεσπάσει αναφορικά με τη διδασκαλία των αγγλικών στα γαλλικά πανεπιστήμια. Ο διάλογος επί του σχετικού νομοσχεδίου, που έφερε προς συζήτηση η υπουργός, συνεχίζεται στην Εθνοσυνέλευση, όμως οι αντιδράσεις στην πρωτοβουλία της, την οποία στηρίζουν η σοσιαλιστική κυβέρνηση και ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, κάθε άλλο παρά έχουν κοπάσει. Μεταξύ των πολεμίων της πρότασης, πέραν της Δεξιάς, είναι και η Γαλλική Ακαδημία, θεσμός που ιδρύθηκε το 1635 για την προάσπιση της γαλλικής γλώσσας. Τόση μάλιστα είναι η ένταση της πολεμικής, ώστε συνδικάτα όπως το FSU, το μεγαλύτερο συνδικάτο των
εκπαιδευτικών, ετάχθησαν υπέρ της κήρυξης απεργίας και διοργάνωσης διαμαρτυριών κατά της πρότασης. Οι πολέμιοι του νομοσχεδίου υποστηρίζουν ότι, με τη διδασκαλία της αγγλικής, η Γαλλία διατρέχει τον κίνδυνο να απολέσει την πολιτιστική της ταυτότητα.
Ωστόσο, την πρωτοβουλία της υπουργού, πέραν της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ερό, στηρίζουν και επιστήμονες όπως ο Σερζ Αρός, τιμηθείς με βραβείο Νομπέλ Φυσικής για το 2012, η μεγαλύτερη φοιτητική οργάνωση της Γαλλίας Unef, αλλά και μέσα ενημέρωσης όπως η εφημερίδα Liberation.
Στις 20 του περασμένου Μαρτίου, όταν η υπουργός παρουσίασε για πρώτη φορά το σχέδιο νόμου, ανέφερε ότι στη Γαλλία υπάρχουν μόνον 3.000 Ινδοί φοιτητές. Και πρόσθεσε ότι για να προσελκύσει η Γαλλία περισσότερους ξένους φοιτητές, τα πανεπιστήμιά της θα πρέπει να αρχίσουν να διδάσκουν μαθήματα και στα αγγλικά. «Θα πρέπει να αρχίσουμε να διδάσκουμε στα αγγλικά, αλλιώς θα μείνουν στη Γαλλία μόνο μερικοί ειδικοί γύρω από ένα τραπέζι, οι οποίοι θα συζητούν για τον Προυστ». Η αναφορά στον Προυστ εξήψε τα πνεύματα. Οπως ανέφερε το BBC, o συγγραφέας Μαρσέλ Προυστ είναι ένα από τα πλέον εξαγώγιμα λογοτεχνικά προϊόντα της Γαλλίας. Εξάλλου, ελάχιστες χώρες υπερασπίζονται τη λογοτεχνική τους κληρονομιά με τόσο ζήλο όπως η Γαλλία και την προστατεύουν από επερχόμενες απειλές όπως η ραγδαία διάδοση των αγγλικών παγκοσμίως. Για να προστατεύσει τη γαλλική από την εισβολή των αγγλικών, ο «νόμος Τουμπόν» του 1994 κατέστησε υποχρεωτική τη χρήση της σε όλες τις τηλεοπτικές εκπομπές, γεγονός που είχε ως συνέπεια τα ξένα προγράμματα να μεταγλωττίζονται, ενώ το 40% της μουσικής που μεταδίδουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί θα πρέπει να είναι γαλλική.
Ωστόσο, με αφορμή τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Εθνοσυνέλευση, η
υπουργός Φιοραζό υπενθύμισε ότι σημαντικές πανεπιστημιακές σχολές
μεγάλου κύρους στη Γαλλία, όπως η Σχολή Πολιτικών Επιστημών, διδάσκουν
ήδη στα αγγλικά εδώ και μία 15ετία. Με το νομοσχέδιο, τόνισε, εν μέσω
αντιδράσεων της Δεξιάς, σκοπός είναι να αποκτήσουν όλοι οι φοιτητές τα
πλεονεκτήματα των φοιτητών των μεγάλων πανεπιστημιακών σχολών. Στο ίδιο
μήκος κύματος, και ο υπουργός Εθνικής Παιδείας, Βενσάν Πεγιόν, ο οποίος
στηλίτευσε τις αντιδράσεις της αντιπολιτευόμενης Δεξιάς υποστηρίζοντας
ότι «αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στους πατριώτες και τους εθνικιστές.
Οι εθνικιστές πιστεύουν ότι η Γαλλία είναι σπουδαία όταν κλείνεται στον
εαυτό της. Πατριωτισμός όμως σημαίνει μια Γαλλία σίγουρη για τον εαυτό
της». Ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του δεξιού κόμματος UMP,
Κριστιάν Ζακόμπ, επεσήμανε ότι η εκπαίδευση δεν θα πρέπει να εστιάζει
στη διδασκαλία των αγγλικών. «Θα πρέπει να ενισχυθεί η διδασκαλία ξένων
γλωσσών, θα πρέπει να μπορούν οι ξένοι φοιτητές να σπουδάζουν στα
αγγλικά στη Γαλλία, όμως θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να μαθαίνουν
γαλλικά».
Τα γαλλικά είναι σήμερα η όγδοη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο και η επιρροή της φθίνει διαρκώς μπροστά στην παντοδυναμία της αγγλικής
ΠΑΡΙΣΙ. Για απόλυτη υποκρισία έκανε λόγο η υπουργός Ανώτατης Παιδείας της Γαλλίας, Ζενεβιέβ Φιοραζό, με αφορμή την πολεμική που έχει ξεσπάσει αναφορικά με τη διδασκαλία των αγγλικών στα γαλλικά πανεπιστήμια. Ο διάλογος επί του σχετικού νομοσχεδίου, που έφερε προς συζήτηση η υπουργός, συνεχίζεται στην Εθνοσυνέλευση, όμως οι αντιδράσεις στην πρωτοβουλία της, την οποία στηρίζουν η σοσιαλιστική κυβέρνηση και ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, κάθε άλλο παρά έχουν κοπάσει. Μεταξύ των πολεμίων της πρότασης, πέραν της Δεξιάς, είναι και η Γαλλική Ακαδημία, θεσμός που ιδρύθηκε το 1635 για την προάσπιση της γαλλικής γλώσσας. Τόση μάλιστα είναι η ένταση της πολεμικής, ώστε συνδικάτα όπως το FSU, το μεγαλύτερο συνδικάτο των
εκπαιδευτικών, ετάχθησαν υπέρ της κήρυξης απεργίας και διοργάνωσης διαμαρτυριών κατά της πρότασης. Οι πολέμιοι του νομοσχεδίου υποστηρίζουν ότι, με τη διδασκαλία της αγγλικής, η Γαλλία διατρέχει τον κίνδυνο να απολέσει την πολιτιστική της ταυτότητα.
Ωστόσο, την πρωτοβουλία της υπουργού, πέραν της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ερό, στηρίζουν και επιστήμονες όπως ο Σερζ Αρός, τιμηθείς με βραβείο Νομπέλ Φυσικής για το 2012, η μεγαλύτερη φοιτητική οργάνωση της Γαλλίας Unef, αλλά και μέσα ενημέρωσης όπως η εφημερίδα Liberation.
Στις 20 του περασμένου Μαρτίου, όταν η υπουργός παρουσίασε για πρώτη φορά το σχέδιο νόμου, ανέφερε ότι στη Γαλλία υπάρχουν μόνον 3.000 Ινδοί φοιτητές. Και πρόσθεσε ότι για να προσελκύσει η Γαλλία περισσότερους ξένους φοιτητές, τα πανεπιστήμιά της θα πρέπει να αρχίσουν να διδάσκουν μαθήματα και στα αγγλικά. «Θα πρέπει να αρχίσουμε να διδάσκουμε στα αγγλικά, αλλιώς θα μείνουν στη Γαλλία μόνο μερικοί ειδικοί γύρω από ένα τραπέζι, οι οποίοι θα συζητούν για τον Προυστ». Η αναφορά στον Προυστ εξήψε τα πνεύματα. Οπως ανέφερε το BBC, o συγγραφέας Μαρσέλ Προυστ είναι ένα από τα πλέον εξαγώγιμα λογοτεχνικά προϊόντα της Γαλλίας. Εξάλλου, ελάχιστες χώρες υπερασπίζονται τη λογοτεχνική τους κληρονομιά με τόσο ζήλο όπως η Γαλλία και την προστατεύουν από επερχόμενες απειλές όπως η ραγδαία διάδοση των αγγλικών παγκοσμίως. Για να προστατεύσει τη γαλλική από την εισβολή των αγγλικών, ο «νόμος Τουμπόν» του 1994 κατέστησε υποχρεωτική τη χρήση της σε όλες τις τηλεοπτικές εκπομπές, γεγονός που είχε ως συνέπεια τα ξένα προγράμματα να μεταγλωττίζονται, ενώ το 40% της μουσικής που μεταδίδουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί θα πρέπει να είναι γαλλική.
Τα γαλλικά είναι σήμερα η όγδοη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο και η επιρροή της φθίνει διαρκώς μπροστά στην παντοδυναμία της αγγλικής
