Οι μαθησιακές δυσκολίες δεν είναι αναπηρία, δεν είναι πρόβλημα, είναι απλά δυσκολίες! Το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί παραμελημένα παιδιά. Η ενθάρρυνση μπορεί να γίνει θετικό κίνητρο, ενώ η μείωση της αξίας πλήττει το μαθητή στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του.
Όχι στην απόρριψη!
Τα παιδιά με δυσλεξία και γενικά μαθησιακές δυσκολίες, βιώνουν συχνά, αν όχι πάντα την απόρριψη από μερίδα παιδιών και δυστυχώς συχνά και από τους δασκάλους τους. Ο δάσκαλος πρέπει να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στο πώς μιλά, διορθώνει και τιμωρεί το δυσλεξικό μαθητή. Όλα αυτά να γίνονται με κινητήρια δύναμη την αγάπη και το πραγματικό ενδιαφέρον για τον μαθητή που υστερεί σε κάποια μαθήματα.
Σιγά σιγά την ύλη!
Σκοπός δεν είναι να προχωράτε παρακάτω την ύλη επειδή ίσως σας πιέζουν από το υπουργείο,
αλλά να στέκεστε περισσότερο σε θέματα της ύλης πιο δύσκολα και δυσνόητα. Δουλεύοντας με παιδιά παρατηρώ ότι τα κεφάλαια της σχολικής ύλης, και αναφέρομαι στα μαθηματικά και τη γλώσσα, προχωρούν τόσο γρήγορα, ώστε μένουν πολλά κενά στα παιδιά. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή π.χ. να μην έχει γίνει κατανόηση της πράξης της διαίρεσης και να καλείται ο μαθητής να λύσει σύνθετα προβλήματα που απαιτούν διαίρεση. Μην βιάζεστε τόσο, το σημαντικό είναι να μαθαίνουν τα παιδιά!!
Δώστε χρώμα στην τάξη!
Παράλληλα ο σχολικός χώρος δεν είναι απλό θέμα γεωμετρίας ή απλής και ουδέτερης διευθέτησης για τη στέγαση της μαθησιακής διαδικασίας. Κάντε την τάξη σας όμορφη, ζωντανή! Αλλάξτε όσο γίνεται τη βαρετή διάταξη των θρανίων. Στολίστε την τάξη με όμορφα πόστερ, όχι όμως υπερβολικά πολλά. Αν είναι δυνατόν να ανανεώνετε το στολισμό για να μην είναι βαρετός.
Δώστε χρώμα στη διδασκαλία!
Ο λόγος σας να είναι ζωηρός, να λέτε αστεία, να αλλάζετε τη φωνή σας για να ζωντανεύουν οι διάλογοι των κειμένων. Μην είστε ξύλινοι, αλλά γεμάτη ζωντάνια…! Μετά από χρόνια το κατανοώ ότι όλες οι δουλειές γίνονται βαρετές, προσωπικά προβλήματα μας απασχολούν…όμως η δουλειά του δασκάλου είναι ίσως από τις πιο σημαντικές….στο σχολείο γίνεται η ανάπτυξη των μικρών προσωπικοτήτων, εκεί περνούν το μεγαλύτερο μέρος της μέρας τα παιδιά, εκεί αναπτύσσονται, από εκεί παίρνουν τα εφόδια για τη ζωή. Φροντίστε λοιπόν να έχετε όρεξη και πάνω από όλα κέφι! Τα παιδιά αντιλαμβάνονται αμέσως ποιος δάσκαλος έχει όρεξη και διάθεση και ποιος όχι!!
http://paidagwgos.blogspot.gr/
