Η Jacqueline de Romilly (1913 - 2010) υπήρξε μια εξέχουσα ελληνίστρια
της εποχής μας με διεθνή αναγνώριση. Ανάλωσε τη ζωή της στη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Με πολυετή μελέτη, σχολιασμό, διδασκαλία αρχαίων ελληνικών κειμένων, περισσότερα από είκοσι βιβλία και βέβαια την επίκαιρη ρήση της απ' το ευπώλητο «Μικρά Μαθήματα Αρχαίων Ελληνικών»: «Μας αφήνει άναυδους η δύναμη των Ελλήνων να επιβιώνουν και να ξεχωρίζουν μέσα από άπειρες κρίσεις και ανατροπές».
Η αδιάκοπη προσφορά της στα
ελληνικά γράμματα αναγνωρίστηκε με την εκλογή της στην Ακαδημία Αθηνών.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 με προεδρικό διάταγμα η
Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα.
Καρπός αυτής της αφοσίωσής της είναι περισσότερα από είκοσι βιβλία για
τα μεγάλα κλασικά κείμενα, το αρχαίο θέατρο και τους τραγικούς, τον
Όμηρο και τους σοφιστές, τα προβλήματα της ελληνικής δημοκρατίας, τον
ανθρωπισμό στην ελληνική σκέψη και την εξέλιξη του νόμου στα κλασικά
κείμενα. Το κύριο όμως αντικείμενο των μελετών της ήταν ο Θουκυδίδης,
στον οποίον, εκτός από τη μετάφραση του έργου του, αφιέρωσε πολλές
μελέτες, οι οποίες την ανέδειξαν σε διεθνές επίπεδο. Η ζωή της ήταν μια
αδιάκοπη σειρά συγγραφής και διδασκαλίας. Ήταν ομότιμη καθηγήτρια του
Πανεπιστημίου της Σορβόννης και επί σειρά ετών, υπήρξε η πρώτη γυναίκα
που δίδαξε στο College de France. Έγινε μέλος της Academie des
Inscriptions et Belles Lettres. Επιστέγασμα όλων, η εκλογή
της, το 1989, στη Γαλλική Ακαδημία.
Πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 97 ετών. Η Ελέν Καρέρ ντ`
Ενκός, ισόβια γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας, δήλωσε για το θάνατό
της: "Είναι μια μεγάλη απώλεια για τη χώρα μας. Ήταν μια γυναίκα που
αφιέρωσε όλη τη ζωή της στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό γιατί θεωρούσε ότι ήταν μια εκπαίδευση στην
κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου, στην προσήλωση στη
δημοκρατία".